Aldosteron

Aldosteron jest hormonem wytwarzanym w warstwie kłębkowatej kory nadnerczy pod wpływem stymulującego działania angiotensyny II (układ renina-angiotensyna-aldosteron, RAA). RAA bierze udział w regulacji gospodarki wodno-elektrolitowej oraz kwasowo- zasadowej i prawidłowego wypełnienia łożyska naczyniowego. Wypełnienie łożyska naczyniowego jest jednym z głównych czynników warunkujących ciśnienie tętnicze krwi. Aldosteron powoduje zwiększoną utratę potasu z moczem, nasila resorpcję zwrotną sodu w kanalikach nerkowych, w ten sposób wpływa na regulację objętości krążącej krwi. Poza układem RAA na syntezę aldosteronu mają wpływ takie czynniki jak: podaż soli kuchennej i potasu w pożywieniu, poziom dopaminy, serotoniny, hormon adrenokortykotropowy (ACTH) oraz czynniki o działaniu antagonistycznym np. adrenomodulina. Oznaczanie aldosteronu jest użyteczne w: różnicowaniu nadciśnienia tętniczego i nadciśnienia nerkowo–naczyniowego, diagnostyce zespołu Baretta, diagnostyce pierwotnych i wtórnych hiperaldosteronizmów oraz diagnostyce zespołów nadnerczowo – płciowych (defekt 11-β-hydroksylazy). Obniżone stężenie aldosteronu w surowicy występuje w: chorobie Addisona, zespole Cushinga oraz zespole nadnerczowo-płciowym. Podwyższone stężenie aldosteronu w surowicy występuje w: pierwotnym i wtórnym hiperaldosteronizmie.

Dodatkowy komentarz: W przypadku leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) i leków moczopędnych (spironalocton nawet na 2 tygodnie przed rozpoczęciem testu) zalecane pobranie krwi po odstawieniu leków na 1-2 tygodnie. Paramter zaniżany przez przyjmowanie blokerów receptorów β, kortykosteroidy i antagonistów α-adrenergicznych. Parametr zawyżany przez przyjmowanie leków pobudzających układ współczulny, środki przeczyszczające, leki hamujące owulację i syntetyczne glikokortykoidy. Parametr wrażliwy