Fosforany nieorganiczne

Fosforany nieorganiczne odzwierciedlają stężenie fosforu w organizmie zależne od stanu równowagi między podażą fosforu z pożywieniem, wchłanianiem jelitowym, resorpcją cewkową w nerkach (kontrolowaną przez parathormon) oraz wymianą pomiędzy przedziałem śródkomórkowym (głównie kości) a przedziałem pozakomórkowym. Hiperfosfatemia może być wynikiem zmniejszonego wydalania fosforu z moczem w przewlekłej niewydolności nerek lub niedoczynności przytarczyc (narząd produkujący i wydzielający parathormon). Hipofosfatemia związana jest ze wzrostem wydalania fosforu z moczem, które może wystąpić w nadczynności przytarczyc, po dużej podaży insuliny lub glukozy. W przypadku nadużywania środków zobojętniających zawierających wodorotlenek glinu, który tworzy w jelicie niewchłanialny fosforan glinu, może dojść do hipofosfatemii wynikającej z niedostatecznej podaży.